لطفاً صفحه ۶۰ نگارش پنجم را بفرستید یا اگه نرسیدید به این درس برام راز گل سرخ را به صورت نثر ساده بفرستید مطمئن باشید به همه معرکه میدم

نام داستان: پروانه و درس فروتنی در دشتی سرسبز، پروانه‌ای با بال‌های زیبا زندگی می‌کرد که همواره با غرور زیبایی‌اش را در برکه تماشا می‌کرد. پروانه‌های دیگر که از این غرور ناراضی بودند، از برکه خواستند تا موج‌هایی ایجاد کند و مانع تماشای او شود. پروانه که از بی‌توجهی دیگران ناراحت شده بود، روی گل سرخی نشست و با زیبایی آن به شگفت آمد. گل و اجزای آن به پروانه توضیح دادند که زیبایی‌شان را مدیون خورشید و در نهایت خداوند هستند. پروانه به حقیقت فروتنی و سپاسگزاری پی برد و از آن پس، از نمایش خودبینی دست کشید. معرکه یادت نره ها

در یک دشت زیبا و بزرگ پروانه‌ای زندگی می‌کرد او خیلی زیبا بود هر روز صبح به برکه می‌رفت و صورتش را با شبنم گل می‌شست و به بقیه پروانه ها اهمیت نمی‌داد یک روز بقیه پروانه‌ها تصمیم گرفته‌ که پروانه نتواند خود را در برکه ببیند صبح روز بعد پروانه به برکه رفت تا خودش را در برکه تماشا کند اما نسیم نگذاشت خودش را در آب ببند پروانه هر چه تلاش کرد نتوانست خودش را در برکه تماشا کند پروانه ناراحت شود و رفت. در آنجا گل رز زیبایی دید به او گفت تو چه زیبایی گل گفت از گل برگم تشکر کن، زیرا زیبایی من برای این گل برگ گفت از من تشکر نکن از برگ ها تشکر کن که نور خورشید را جمع میکنن برگ گفت از من تشکر نکن از ساقه تشکر کن که آب لازم به من می‌رساند ساقه گفت از من تشکر نکن از ریشه تشکر کن که مود لازم از زمین میگیره و به من می‌رساند ریشه گفت از من تشکر نکن از زمین تشکر کن اون آب مواد لازم را به من می‌رساند زمین گفت از من تشکر نکن از خورشید خورشید گفت از من خدا تشکر کن . پروانه دیگر فهمید که زیبایش برای خداوند است و دیگر خود را در برکه ندید